بررسی ارتباط بین توانمندسازی روانشناختی با میزان تنیدگی جانبازان شاغل

مقدمه : امروزه تنیدگی از جمله مشکلاتی است که بشر متمدن امروزی در همه عرصه های زندگی با آن دست به گریبان است. بررسی های گوناگون نشان داده اند که تنیدگی برای سازمان و فرد شاغل هزینه ها و خسارتهای سنگینی را به دنبال دارد. کارکنان توانمند با کارایی و اثربخشی بالایی که دارند به سازمان و خودشان نفع می رسانند. توانمندسازی کارکنان یک ابزار ضروری مدیریتی است که می توان در جهت هدایت منابع انسانی به منظور افزایش بهره وری مورد استفاده قرار داد. هدف : پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط بین توانمندسازی روانشناختی ( شامل ابعاد احساس معناداری ، احساس شایستگی ، احساس موثر بودن و احساس خود سامانی ) با میزان تنیدگی جانبازان شاغل صورت گرفته است.  مواد و روش ها : جامعه آماری این پژوهش جانبازان شاغل در ادارات دولتی استان قم هستند، لازم به ذکر است که جانبازان در حالت اشتغال جزء جامعه آماری پژوهش نیستند. تعداد افراد جامعه آماری 77 نفر بوده اند و تعداد نمونه آماری، 51 نفر بدست آمد که این افراد بصورت تصادفی انتخاب شده‌اند. به منظور سنجش ابعاد توانمندسازی روانشناختی از پرسشنامه توانمندسازی روانشناختی اسپریتزر (1995) و برای سنجش میزان تنیدگی از پرسشنامه تنیدگی رندلوف و بلک برن (1990) استفاده شده است. یافته ها : نتایج بدست آمده از آزمون همبستگی پیرسون وجود ارتباط منفی بین ابعاد توانمندسازی روانشناختی با تنیدگی را تایید کرد . همچنین وضعیت توانمندسازی روانشناختی و تنیدگی با کمک آزمون میانگین یک جامعه آماری مورد بررسی قرار گرفت که نتایج بدست آمده از این آزمون نشان داد که وضعیت تنیدگی کارکنان در حد متوسط رو به بالا می باشد و وضعیت توانمندسازی روانشناختی و ابعاد آن به جز بعد احساس شایستگی همگی در حد متوسط رو به پایین هستند و وضعیت بعد احساس شایستگی در حد مطلوب می باشد.  نتیجه گیری : نتایج پژوهش حاضر بطور کلی حاکی از آن است که بین ابعاد توانمندسازی روانشناختی با میزان تنیدگی ارتباط منفی وجود دارد و این نشان دهنده آن است که بالا بردن سطح ابعاد توانمندسازی روانشناختی موجب کاهش میزان تنیدگی در جانبازان شاغل می گردد .